KOPI

[Mirek]

Sebastian napisał:

[Dracon]

Witam,
Właśnie wykonałem kilka prób.
Opis Pana Darka Fabickiego działa. Udało mi się nawet ustawić tak, że przy instalacji wyświetla okno z możliwością wyboru partycji do instalacji systemu (lub kasowania czy zakładania) - [OemPreinstali = Yes]. Niestety ustawiania działają tylko jak instalujemy stację roboczą z obrazu bazowego. Gdy instaluje z obrazu przygotowanego przez instalatorów (oczywiście zmieniam inny - właściwy plik *.sif) to partycje są kasowane i jest zakładana partycja 80GB. Jeśli mam kilka ukrytych partycji a odkrytą mam mniejszą niż 80 GB to instalator na samym początku wyświetla komunikat, że nie może skopiować wybranego obrazu systemu operacyjnego, gdyż nie ma wystarczającej ilości miejsca na wybranej partycji i każe mi się ze sobą skontaktować. A plik sif jest prawie identyczny jak *.sif obrazu bazowego. Tu się nie wyświetla okno wyboru partycji, mimo że ustawiłem tą opcję. Zrobiłem taki eksperyment.
Na dysku mam trzy odkryte partycje:
1. FAT32 – 7.2 GB
2. FAT32 – 81 GB, aktywna
3. NTFS – 64 GB
Instaluje z obrazu MENiS (z Officem i programami). Partycje zostają skasowane, zostaje
założona aktywna 80 GB partycja sformatowana na NTFS i resztę dysku wolne (nie przydzielona partycja).
Jeśli mamy partycje ukryte to ich nie kasuje, a pozostałe ustawienia pliku sif ignoruje (ustawienia ekranu interpretuje prawidłowo).
Nigdzie nie mogłem na razie znaleźć skąd instalator bierze informacje ile potrzebuje tego
miejsca na partycji.

Dalsze próby będę prowadził w przyszłym tygodniu, teraz trzeba jeszcze skorzystać z ferri i wyjechać.

Pozdrawiam
Sebastian
_________________
SBS 2000/2003 (jesień 2002/jesień 2005 EFS 2004)

[Mirek]

Zastanawiam się skąd biorą się takie dziwne obwarowania:

1. Narzędzie DiskPart, którymi posługuje się M$ do zarządzania dyskami ma zbyt małe możliwości?

2. ¬ródłem problemów jest sam proces tworzenia obrazów?
W przypadku tworzenia własnego obrazu program ostrzega, że

[Mirek]

Zabrałem się do odbudowy stacji wielosystemowej za pomocą RIS, by sprawdzić, czy rzeczywiście odtwarzanie windowsowego klienta (obraz własny) nie spowoduje usunięcie partycji z linuksem. Niestety usuwa. Zastanawiam się zatem, jak to się udało Droganowi no i pomysłodawcy D. Fabickiemu.

W instrukcji jest napisane:

[Maciek]

Nigdy nie robiłem takiej operacji, jednak zdarzało mi się reinstalować windowsa ręcznie na komputerach, na których był także linux.
Zakładam, że chodzi o sytuację, gdy zamierzamy reinstalować windows na stacji roboczej, na której są także partycje z linuksem. Problem jest w tym, żeby ten automatyczny reinstalator nie usunął partycji linuksowej. Jeśli ten problem został rozwiązany, to cała reszta powinna być prosta. Linux nie niszczy sektora startowego windows, w MBR jedynie zawarte jest wywołanie bootloadera, które oczywiście przez reinstalację windowsa obojętnie w jaki sposób zostanie wymazane przez wywołanie windowsowe. W takim układzie systemem który będzie startował stanie się windows. partycja z (linuksem będzie, ale niewidoczna). W przypadku mandrivy sprawa jest prosta. Wystarczy uruchomić komputer z pierwszej płyty instalacyjnej, wcisnąć F1 a potem wpisać rescue i enter. Pojawi sie wówczas semigraficzne menu, w którym będzie opcja przywrócenia lilo. Po tej operacji zostanie przywrócone lilo dające możliwość uruchomienia windows lub linuksa. W innych dystrybucjach jest podobnie, choć szczegóły mogą być inne.
Niżej podaję krótki uniwersalny przepis na odzyskanie lilo po reinstalacji windows dobre dla każdej dystrybucji linuksa.
1. Uruchamiamy linuksa z dowolnej płyty live cd (niektóre z płyt instalacyjnych też się do tego nadają), sam zwykle korzystam z instalacyjnej płyty NND.
2. Komendą fdisk -l sprawdzamy partycję na dysku, po to, żeby wiedzieć jaki numerek ma nasz dysk systemowy z linuksem (tu zakładam że będzie to /dev/hda5 - czyli pierwszy dysk logiczny na partycji rozszerzonej).
3. Mountujemy ten dysk komendą mount /dev/hda5 /mnt (lub w dowolnym innym który sobie utworzyć możemy komendą mkdir /costam.
4. Wpisujemy komendę chroot /mnt, która przenosi nas na ten nasz dysk z linuksem.
5. Wpisujemy komendę lilo i rebootujemy system klawiszami ctrl+alt+del.
Po reboocie będą widoczne wszystkie systemy w naszym komputerze, przy założeniu że windows przed i po reinstalacji był na tej samej partycji (zwykle na pierwszej podstawowej widzianej jako C: (a dla linuksa jest to /dev/hda1).
Oczywiście jeśli mamy dyski scsi lub sata literki będą inne. Dla dysków scsi jest to /dev/sda (podobnie dla sata).
_________________
Belfer.one.PL

Autorski Przewodnik Kulturalny

[Mirek]

No to super. To co piszesz Maćku posuwa nas o spory krok do przodu. Bo w takim razie nie muszę martwić się o przywrócenie linuksa, nawet jeśli zostanie usunięty z boota. A to oznacza, że wystarczy np dysk 40 GB podzielić tak, aby jego pierwszą część tj. 20 GB zajął Windows wpisując w pozostałą część Linuksa. Zapis w pliku riprep.sif przydzielający windowsowi np 19000 MB w zupełności wystarczy. Resztę zostawia (a to rzeczywiście udało mi się już sprawdzić). Pozostaje mi wypróbować jeszcze przywrócenie Linuksa, co jak pisze Maciek nie powinno być większym problemem.

Podsumowując procedura odtwarzania wielosystemowej stacji z własnego obrazu (z jednym dyskiem) musi uwzględniać:

[Mirek]

Niestety, to co wydawało mi się sukcesem okazało się zupełną porażką. Nawet wspaniałe możliwości linuksa, które podsunął mi Maciek nie pomogły. Dziś mogę powiedzieć, że proces ten leży po stronie narzędzi Windows. Szkoda, że M$ nie bardzo przykłada się do wielosystemowych procesów rozruchu i rozbudowy struktur dysków, tak jak wspaniale robi to konkurencja. Pomimo tego nadal uważam system reinstalacji za niezwykle udany i przydatny. Kilka szczegółów...

Reinstalacja stacji klienta z obrazu własnego

Po kilkunastu próbach zachowania struktury dysku i systemów działających na kilku partycjach z dużą dozą pewności mogę stwierdzić, że reinstalacja klienta z własnego obrazu uniemożliwia poprawne i całkowite przywrócenie poprzednich ustawień. Jest to niemożliwe nawet przy zastosowaniu procedur instrukcji proponowanej przez D. Fabickiego i sugestii Dracona.
Cały problem w tym, że o ile jest możliwa reinstalacja zachowująca strukturę dysku przed odnawianiem, to utrzymanie danych na kolejnych dyskach poza C:\ odpada. Mówiąc prościej można odtworzyć dysk systemowy, można nawet zachować strukturę kolejnych dysków logicznych. Niestety to, co na nich zapiszemy w procesie reinstalacji zostaje usunięte.
Moja wcześniejsza diagnoza, że problem jest związany z programem Riprep odpowiedzialnym za przygotowanie obrazu oraz narzędziami stosowanymi przy odnawianiu dysku w większości się sprawdziła. Moje poszukiwania przyczyn tego stanu rzeczy rozpocząłem od Resource Kit serwera 2000, gdzie zastosowano już te narzędzia oraz RK serwera Windows 2003.
Po analizie tych materiałów postanowiłem przybliżyć nieco temat, który przy okazji daje odpowiedź na problemy poruszane w tym temacie. To już w kolejnych wątkach.

[Mirek]

Tworzenie obrazu instalacji można dokonać za pomocą narzędzia RIPrep dostępnego od wersji win serwer 2000.

[Dracon]

Też poczytałem sobie na technecie. Największym problemem jest to że: „dysk klienta docelowego musi być co najmniej tej samej wielkości, co partycja systemowa dysku źródłowego”. Czyli nie da się nić zmienić przy odtwarzaniu z lustra menis. Zostaje tylko obraz bazowy. Siebie zrobiłem taką strukturę dysku:

********+++++++++++++++=============================
FAT32 ______NTFS1_______________NTFS2_____________

FAT32 – 7200MB
NTFS1 – 20000 MB – System Windows XP
NTFS2 – reszta partycja przeznaczona na dane.


Zrobiłem obraz NTFS1 i potem odtworzyłem ukrywając wcześniej partycje FAT32 i NTFS2.

Niestety, mimo że aktywna była partycja NTFS1 to dane z lustra zostały skopiowane na partycję FAT32, NTFS1 została skasowana natomiast NTFS2 pozostała nienaruszona.

Wniosek taki, że możemy sobie na pierwszej partycji zainstalować Windows (tak do 7 GB i trochę) a na dalszej trzymać dane lub linuksa a na czas odtwarzania je ukryć – zmieniając typ partycji jakimś edytorem partycji (są darmowe).

Trzeba pamiętać aby zrobić własne lustro małej partycji.


Pozdrawiam
Sebastian
_________________
SBS 2000/2003 (jesień 2002/jesień 2005 EFS 2004)

[Mirek]

Muszę przyznać, że dokładna analiza pliku riprep.sif pozwoliła mi zauważyć błąd literowy, który sam nie wiem jak się tu znalazł. Stad moje poprzednie wyliczenia różnych prób musiałem usunąć, bo nie miały w tej sytuacji znaczenia.
A tak przy okazji warto przeanalizować zapisy w tym pliku:

riprep.sif

[Mirek]

Kolejne poszukiwania w Technecie dotyczące RIPrep:

[Mirek]

Uff… Po wielu próbach, analizach i wertowaniu różnych źródeł winien jestem małe podsumowanie tematu.

Pomysł D. Fabickiego działa tylko z obrazem bazowym i wymaga kilku drobnych modyfikacji. Potwierdził to również Dracon we wcześniejszych postach. Rzeczywiście jest sposób na odtworzenie klientów wielosystemowych. A co za tym idzie takich działań, które nie naruszają struktur dysku po odtworzeniu klienta z obrazu.
Ten sposób niestety nie dotyczy obrazu własnego, co dla mnie miłośnika wielu systemów na stacji klienta jest szczególnie przykre. Przykre głównie dlatego, że tylko obraz własny zapewnia komfortową i maksymalnie skróconą procedurę odtwarzania całkowicie zaktualizowanych klientów.
Na przykładzie SBS 2003 edycji Wiosna 2004 rozwinę to zagadnienie, by przybliżyć nieco możliwości zastosowań obrazów, które zostały umieszczone na dysku R:\remoteinstall\Setup\Polish\Images\.
Standardowo (choć pewnie zależało to od instalatorów) można tutaj znaleźć obrazy:

1) Windows XP PL SP1 dla Menis (XPPLSP1), który w pliku riprep.sif opisany jest jako obraz dla wszystkich platform x/86.
Tutaj odtwarzanie systemu powoduje sformatowanie całego dysku tworząc tylko jedną partycję C:\ zajmującą prawie całą przestrzeń dysku. Taka struktura jest budowana bez względu na zapisy w pliku riprep.sif. Mając na uwadze przedstawiony powyżej opis można założyć, że to obraz umożliwiający odtwarzanie stacji o różnych konfiguracjach sprzętowych (najniższe restrykcje warstwy HAL i certyfikatów). Niestety również z tym obrazem mogą być problemy dla niektórych konfiguracji sprzętowych, czego sam także doświadczyłem.

2) Windows XP Pro Pl SP1 (XPProPLSP1) opisywany jako obraz bazowy.
Instalator zachowuje dotychczasową strukturę dysku. Jednak przeprowadza operacje formatowania dysku C:\ robiąc z pozostałej części obszar wolny. Program w tym wypadku pobiera dane z obrazu na dysku R:\ po czym przeprowadza instalacje klienta ze ścieżki \\sbs2004\ClientApps\ opierając się na pliku INSTALL.CMD. Tutaj instalowane są wszystkie dostępne aktualizacje i programy. Można do foldera C:\ClientApps\XPSECURITYHOTFIXES\ niektóre instalatory skopiować a następnie dodać odpowiedni wpis w pliku install.cmd co w znacznym stopniu może ułatwić nam cały proces aktualizowania stacji. Podczas koniecznego restartu logujemy się do domeny na konto administratora.

3) Obraz własny (są to np. XP_Linux1 i Kom4obraz – nazwy podajemy w procesie tworzenia obrazów).


W publikacjach, które do tej pory czytałem można było znaleźć informacje, że należy dokonać zmiany w pliku riprep.sif, który tworzony jest razem z obrazem. Chodzi o zapis:

Repartition = Yes (na No)
UseWholeDisk = Yes (na No)
ExtendOEMPartition = /stosowna do wielkości partycji wartość w MB/


Aby przybliżyć tworzenie i odtwarzanie własnego obrazu spróbuję w kilku zdaniach podać pobieżną kolejność tego procesu:

1. Po wykonaniu procedur tworzenia własnego obrazu domyślnie na dysku R:\ (choć można nadać również uprawnienia do jakiegoś innego miejsca) zostaje utworzony plik o rozszerzeniu *.sif. W pliku tym zapisane zostają istotne informacje dotyczące zmiennych nazw i ścieżek oraz procedur wykonawczych tworzenia odpowiedniej struktury dysku. Plik ten to jeden z kilku, które decydują o całym procesie odtwarzania z obrazu.

2. Utworzony obraz jest mniejszy od rzeczywistej wielkości wszystkich danych na dysku C:\ klienta. Dzieje się tak dlatego, że nie wszystkie pliki i foldery są kopiowane w procesie tworzenia obrazu (standardowe polecenie xcopy z przełącznikami). Część z nich jak biblioteki, sterowniki itp. zostaje powiązane w specjalnym zasobniku SIS Groveler podobnym do przechowalni wspólnych plików. Dlatego istotnym wydaje mi się jest zachowanie obrazów, które w tym folderze podczas tworzenia kopi się znajdowały.
Wraz ze standardowymi obrazami, które najczęściej się tam lokuje (menisxp, XPPROPLSP1WINPE czy XPProPLSP1), są również pliki: ristndrd.sif oraz riprep.sif. Okazuje się, że pliki te biorą udział w procesie odtwarzania. Dlatego należy również w kluczowych miejscach je zmienić.

3. Przy odtwarzaniu własnego obrazu przy pomocy dyskietki RIS czy PXE następuje uruchomienie procedur zapisanych w pliku riprep.sif ze wskazanego foldera na serwerze. Tutaj wszystko odbywa się zgodnie z opisem D. Fabickiego. Mam tylko uwagę do proponowanych zmian zapisu w ExtendOEMPartition. Według mnie zapisy wielkości dysku C:\ nie mają istotnego znaczenia. Rozmiar partycji jest podawany podczas instalacji i rzeczywiście tworzony proporcjonalnie w zależności od wielkości obrazu. Im większy obraz tym zapis wartości dysku C:\ większy (komunikat informujący o założeniu „partycji [<nowa> surowa]- tutaj podany rozmiar w MB”). Dlatego proponuje zmienić wszystkie wpisy w wymienionych plikach na ExtendOEMPartition = 0.
Również OemPreinstall=Yes (mówi instalatorowi o obecności katalogu $OEM$. Musimy ją wpisać jeśli chcemy aby zawartość tego katalogu została skopiowana)

4. Po tym komunikacie następuje formatowanie i kopiowanie danych z obrazu. Zostaje tez nadpisany bootsektor startowy. Po dość długim oczekiwaniu (ok. 20 min) następuje restart. Do tego momentu wszystko odbywało się zgodnie z zapisem w pliku riprep.sif. Można było sprawdzić (co wielokrotnie robiłem np. programem PM), że struktura dysku jest zachowana, ale pozostała część jest ustawiana jako FREE. Na dysku C:\ klienta mamy prawie wszystkie pliki i foldery oprócz tych, które jeszcze nie pobrał z innych źródeł. Struktura pobranych zbiorów np. u mnie wyglądała tak:

Dysk – 40 GB
Rozmiar partycji C:\ - 14,9 GB, wolna przestrzeń – 22, 5
Obraz klienta mierzony na serwerze – 2,9 GB
Obraz po skopiowaniu na kliencie – 3,4 GB
Wielkość zbiorów pobranych z innych folderów serwera– 0,5 MB

5. Zmieniamy proponowane wyżej zapisy plików *.sif. Następuje skopiowanie potrzebnych sterowników itp. oraz sprawdzenie dysku. Gdybyśmy zmieniali tylko plik *.sif na zapis np. Repartition = Yes lub UseWholeDisk = Yes to mielibyśmy jeden wielki dysk C i małą część dysku z wolną przestrzenią zapisaną jako „Free”.

Tak w skrócie można opisać możliwości zastosowań obrazów pobieranych przez klienta z serwera.

Pewne uzupełnienie tych informacji można znaleźć również tutaj:
http://www.microsoft.com/technet/prodtechnol/windowsserver2003/pl/library/ServerHelp/e0826757-ea4d-407d-a1d9-39a31212120a.mspx

Czy warto rozwijać ten temat?. Zastosowanie usług RIPrep i RIS w systemach Windows Serwer 2000 i 2003 według mnie to jedno z najciekawszych rozwiązań, które pozwala w krótkim czasie odtworzyć stacje wszystkich klientów w sieci. Gdy udzielimy odpowiednich uprawnień grupie wybranych uczniów nie jesteśmy potrzebni, by je natychmiast przywrócić. W czasach komputerowej demokracji i pluralizmu możemy równie skutecznie wdrażać młodzież do posługiwania się programami i rozwiązaniami z innych systemów, które stają coraz bardziej powszechne. Połączenie ich z możliwością skutecznego współdziałania staje się niezwykle istotne.

Pozdrawiam